باورهای نادرست و واقعیت ها درباره کشیدن قلیان
قلیان یک لوله آبی است که از آن برای کشیدن تنباکو از طریق آب سرد استفاده می شود. تنباکو در کاسه ای که در بالای آن قرار می گیرد و از طریق زغال هایی که روی کاسه تنباکو قرار داده می شود، داغ می شود و دود از طریق آب که در پایین آن قرار دارد، فیلتر می شود. تنباکوی مورد استفاده برای قلیان، تنباکویی مرطوب و چسبناک است که در عسل و شیره خیسانده می شود و به طور معمول با طعم های مختلفی مانند سیب، هلو، نارگیل، انبه نعناع و توت فرنگی به فروش می رسد.
واقعیت اول : کشیدن تنباکو از طریق آب، مواد سرطان زای آن را تصفیه نمی کند. این دود می تواند به اندازه دود سیگار اثر مخرب بر ریه و قلب داشته باشد.
واقعیت دوم : دود قلیان وقتی استنشاق می شود، ریه ها را نمی سوزاند، زیرا از طریق آبی که در پایین آن قرار دارد خنک می شود. با این که دود خنک می شود، اما هنوز هم حاوی مواد سرطان زایی است که برای بدن مضر است.
واقعیت سوم : دود قلیان به اندازه دود سیگار مضر است. قلیان به طریقی متفاوت دود تولید می کند. دود سیگار از سوختن تنباکو ایجاد می شود، در حالی که دود قلیان با گرم شدن تنباکویی که در کاسه بالای آن قرار دارد از طریق زغال تولید می شود. محصول نهایی آن یعنی دود یکسان است که حاوی مواد سرطان زاست.
واقعیت چهارم : تنباکوی قلیان هم مثل تنباکوهای معمولی حاوی نیکوتین است. در واقع، در یک جلسه ۶۰ دقیقه ای قلیان کشیدن، فرد در معرض حجم دودی ۱۰۰ تا ۲۰۰ مرتبه بیشتر از یک سیگار قرار می گیرد.
واقعیت پنجم : این هم مثل کشیدن سیگار گیاهی یا “طبیعی”، فرد را در معرض مواد سرطان زا قرار می دهد.
باورهای نادرست و واقعیت ها درباره کشیدن قلیان
